1 Temmuz 2016
Mesafe: 28 km
Bugün Dalaman Havalimanından Zürich Havalimanına uçtuk.
Uçaktan indiğimizde üstümüzde baya bir telaş vardı özellikle de benim. Çünkü şimdi önüme gelen her görevliye soru sormak zorundaydım. Neyse bagajları almak için beklerken büyük bagajlar için ayrılan bölümden bizim bisikletler geldi. Yurt dışında kolileri öyle her yere atamıyormuşuz atarsak ceza yiyormuşuz. Haliyle ben de nereye atacağımı öğrenmek için orada bulunun bir görevliye sordum. Sormaz olaydım! Hem laf söyledi hem de yardımcı olmadı. Koliler diyorum çok büyük bu küçük çöplere sığmaz, o diyor çöpler orada. Üç kez aynı diyaloğu yaşadık. Neyse orada şu kocaman otomatik tüfekleriyle gezen güvenliklerden vardı. Kız da pek sevimliydi, ben de tın tın gittim yanına. Sordum böyle böyle... Sağ olsun hiç diğer adam gibi değildi. Arkadaşına falan sordu ve ilerideki duvarın önüne koyabileceğimizi söyledi. Ben de teşekkür ettim, döndüm. Bisikletleri kurduk, eşyaları taktık.
Kolileri söylenen yere koyduk bisiklet yolunu bulmak için koyulduk yola. Gezdik durduk bulamadık bir türlü. Tam hava alanının çıkışında bir güvenlik görevlisi gördük, ona soralım dedik. Adam Türk çıktı. Türkler her yerde. Onun da yardımıyla yolu bulduk, kamp yerine gittik. Yoldayken kamp ocağı yakıtı bulmak için bir bisikletçiye uğradık. İsviçre'de her yerde Coop denen mağazalar var. Onların devasa olan 3 katlı olanının yerini tarif etti olmadı ;üstüne yol tarifinin çıktısını aldı verdi. Bir de kamp yerinde yer ayırttınız mı diye sordu. Meğersem ayın 1 ile 3'ü arasında İsviçre'de festival varmış her yerde havaifişekler, motorlar, standlar falan olacakmış. Teşekkür edip Coop un yolunu tuttuk. Coop bizim Migros gibi bir yer. En alt katını hobi için ayırmışlar ne ararsan var devasa. Görevliye dedim biz kamp ocağı yakıtı arıyoruz.Başta anlamadı.Yemek yapmak için falan deyince bir de resimlerini gösterince anladı. Bir tane sıvı yakıt bir tane gaz yakıt aldım. Tanesi 13.90 İsviçre Frankı. Resmen 40 lira. TANESİ. Çıktık buradan da yollar yavaş yavaş trafiğe kapanmış ,stantlar kurulmuştu. Stantlardan birinde de güneş gözlüğü dağıtıyorlardı. Valla ne yalan söyleyeyim ben yanıma güneş gözlüğü almadım diye çok dertliydim. Bize 4 tane güneş gözlüğü verdiler.Her gün farklı bir tane takarım artık :D Kamp yeri 40 İsviçre Frankı tuttu. Ama kamp hoştu güzeldi. Zaten Zürich'teki tek kamp yeri ve başka seçenek de yok.
Babamın bulunduğu nadir fotoğraflardan.
Babamda ilk günden memleket özlemi
Çok özendim valla
Bir diğer nadir fotoğraflardan. Galiba sadece bu kadar.
Ve sevimli mi sevimli sümüklüböceğim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder